- به در واگن به هیچ وجه تکیه ندین. معلوم نیست تو ایستگاه کدوم درش باز می شه
- زن بچه به بغل یا سالمند و معلول دیدین حتما بلند شید جاتونو بدین بهش. اینجا یه کم حساسن . البته تا اونجایی که من دیدم خود ترکها اینقدر سریع این کار رو انجام میدن که هیچوقت نشده نوبت من برسه برای فداکاری!
- اگه جایی پیاده شدین که مطمئن نیستید همون جاییه که می خواید برید قبل از اینکه از گیت رد شید از مسئول ایستگاه بپرسید. چون اگه قرار باشه چند تا ایستگاه برگردین عقب باید دوباره پول بدین.
- برای سوار شدن به مترو باید ژتون یا آکبیل یا کارت بخرین. کارت رو اطلاعی ندارم تا الان ازش ولی زتون و آکبیل رو میتونید با دستگاه بخرین. البته بعضی باجه های کنار ایستگاه هم هستن که میتونید ازشون بگیرید ولی معمولا یه کیلومت صف داره.
- ژتون: سکه های پلاستیکی هستن با آرم شهرداری استانبول
- آکبیل: یه جور ژتون الکترونیکیه
- دستگاه خرید ژتون و آکبیل
از بالا میتونید سکه و اسکناس بدید داخل . اگه آکبیل دارین اول اونو روی جاش(دایره ها) بزارین بعد پولو بدین به دستگاه تا آکبیل رو شارژ کنه. وگرنه به اندازه پولتون بهتون ژتون میده. - بعد از شارژ یا گرفتن ژتون برای ورود به ایستگاه باید از این گیت بگذرین:
آکبیل رو اون بالا فشار بدین یه صدای بوق میاد و میتونید رد شین. اگه به صفحه نگاه کنید اعتبار کم شده و باقیمانده رو هم نشون میده.ژتون رو هم میتونید اون پایینتر تو شکاف بندازین
 |
| ژتون |
 |
| آکبیل |
هر وقت اطلاعاتم بیشتر شد بازم اینجا مینویسم درباره مترو استانبول
 |
| علامت مترو استانبول |
۲ نظر:
ای من چه قدر از این آکبیل خوشم میاد... یه مدت اجاره نشین بودیم یه جایی کلید خونه ش از اینا بود... آخ من حالی میکردم باهاش.. مخصوصا وقتی دستم پر بود و نمیتونستم کلید بندازم...
خیلی زحمت کشیدید، از اطلاعاتتون بسیار بهره بردم.
ارسال یک نظر